Rodzaj niepełnosprawności uprawniający do udziału w zajęciach rewalidacyjnych Zajęcia rewalidacyjne przewidziane są dla Ucznia niepełnosprawnego, w tym: niepełnosprawnego intelektualnie w stopniu lekkim, niepełnosprawnego ruchowo, w tym: z afazją, niewidomego i słabowidzącego, niesłyszącego i słabosłyszącego, z autyzmem, w tym: z zespołem Aspergera, z niepełnosprawnościami sprzężonymi. Uczeń niepełnosprawny posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, które na wniosek Rodziców czy prawnych Opiekunów zostało wydane przez zespół orzekający, który działa w publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym specjalistycznej poradni. Do obowiązku szkoły należy zorganizowanie zajęć rewalidacyjnych Szkoła ma obowiązek zorganizować zajęcia rewalidacyjne dla każdego Ucznia niepełnosprawnego, który posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Te zajęcia obok obowiązkowych zajęć edukacyjnych należy uwzględnić w procesie kształcenia w szkolnym planie nauczania. Minimalny wymiar godzin zajęć rewalidacyjnych Od 1 września 2012 r. minimalny wymiar godzin zajęć rewalidacyjnych dla Uczniów niepełnosprawnych, w odniesieniu do szkoły podstawowej (patrz: załącznik nr 1 do Rozporządzenia o ramowych planach nauczania) wynosi w oddziale ogólnodostępnym lub integracyjnym: 190 godzin na Ucznia dla danego etapu edukacyjnego, 2 godziny na Ucznia w cyklu tygodniowym.
Powody wystąpienia zdarzenia, jego czas i intensywność trwania, rozwój, czy rozmiar konsekwencji. Należy jednak brać pod uwagę ograniczenie metody, czyli fakt, że przygotowane scenariusze mogą być nierealne, lub mogą nie brać pod uwagę zdarzeń, które wystąpią w przyszłości. Innymi technikami, które można by wykorzystać w uzupełnieniu to: Analiza SWOT; ETA; FTA; Bow-tie; BIA; Co jeśli? ; Case study - analiza przypadku; Analiza korzyści/ kosztów. Analiza SWOT umożliwia określenie słabych oraz mocnych stron przedsiębiorstwa, uwzględniając posiadane zasoby. Metoda Eta jest wykorzystywana podczas rozwijania scenariuszy możliwych zdarzeń biorących pod uwagę efekt domina. ETA umożliwia wskazanie, czy zabezpieczenia dedykowane reakcji na pojawienie się następnego zdarzenia rozgałęziającego zadziałało bądź nie. ETA, jak i analiza drzewa zdarzeń pozwala na rozpatrzenie scenariuszy o wysokim stopniu skomplikowania, kierując się w stronę przyczyn oraz błędów. Metoda bow-tie łączy w sobie dwie powyżej wymienione metody.
Scenariusz
(tekst piosenki załącznik 1). 3. Opowieść o każdej porze roku + pokazywanie ciekawostek związanych z danymi porami, np. jesień: kasztany, żołędzie, orzechy, liście (dotykanie, wąchanie, słuchanie odgłosu stukania, turlania, szeleszczenia, zamykanie dłoni podczas chwytania). 4. Zabawa "spotkanie z żywiołem"- dmuchanie na dziecko za pomocą wentylatora, rozwiewanie włosów. 5. Demonstracja instrumentu muzycznego (gra na dzwonkach rurowych w różnych kierunkach i odległościach od dziecka). 6. Zastosowanie bodźców smakowych (podajemy dziecku miód na łyżeczce, pamiętamy o zachowaniu higieny) Część właściwa: 1. Metoda W. Sherborne "Witamy swoje ciało": wskazywanie, nazywaniem i masowaniem poszczególnych części ciała. Tekst zabawy (załącznik 2) 2. Doskonalenie percepcji wzrokowej, dotykowej, słuchowej: – ćwiczenia percepcji dotykowej na materiałach sypkich, lejących i o konsystencji kisielu, celem dostarczania różnych doznań dotykowych; -woda – wkładanie rak do miski z wodą, dotykanie, moczenia, chlapanie -materiały sypkie – wkładanie rąk do woreczków z różną zawartością; groch, fasola, ryż -substancje o konsystencji kisielu – wkładanie rąk do pojemnika z kisielem, (żelem).
Powiadomimy Cię Cena: 550 zł WEBINAR 23 - 24 czerwca 2020 (wt - śr) Cena: 550 zł 09:00-16:00 Fundacja Pomoc Autyzm nie otrzymuje żadnych grantów i dofinansowań poza możliwością bezpłatnej reklamy w Google AdWords dzięki uczestnictwu w programie AdGrants. W efekcie wszystkie nasze działania są finansowane z przychodów z płatnych szkoleń a w szczególności: koszty prowadzenia bezpłatnych warsztatów, bezpłatnych konsultacji, bezpłatnych zajęć terapeutyczno-edukacyjnych i innych. Dofinansowujemy część szkoleń, które pomimo tego, że są płatne, nie są rentowne ze względu na specjalistyczne tematy lub lokalizację poza dużymi ośrodkami miejskimi. Prowadzenie szkolenia "Rewalidacja ucznia z zespołem Aspergera": Ewa Łukowska – Psycholog, terapeuta. Zajmuje się diagnozą zaburzeń ze spektrum autyzmu w Instytucie Psychiatrii i Neurologii. Prowadzi terapię indywidualną i grupową – Treningi Umiejętności Społecznych osób z autyzmem i zespołem Aspergera. Współpracuje ze szkołami wspierając zespoły pedagogiczne i współtworząc programy interwencyjne i terapeutyczne dla uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego.
Opublikowano: 19 maja 2019 roku Temat: Uczymy się bawiąc – wspomaganie wszechstronnego rozwoju dziecka z autyzmem. Czas trwania: 90 minut Cele główne: 1. Aktywizowanie i wspomaganie wszechstronnego rozwoju dziecka. 2. Rozwijanie wyobraźni i możliwości sensorycznych dziecka. Cele operacyjne: Dziecko rozumie i potrafi wykonać zaplanowane zadania. Dziecko potrafi działać sekwencyjnie poprzez działanie wg określonego planu (schematu). Cele rewalidacyjne: Usprawnianie koordynacji wzrokowo-ruchowej. Dziecko potrafi: wrzucać przedmioty do wyznaczonego pojemnika, wodzić za poruszającym się przedmiotem, dobrać obrazki w pary, posegregować przedmioty do odpowiednich pojemników. Usprawnianie umiejętności manualnych. Dziecko maluje farbami za pomocą rąk. Usprawnianie samoobsługi. Dziecko potrafi: zdjąć i założyć skarpety i buty, samodzielnie korzystać z łazienki, samodzielnie dokładnie umyć ręce, porządkować po sobie miejsce pracy i zabawy. Usprawnianie ruchowe. Dziecko potrafi: trafić piłką do celu, baraszkować na materacu (turlać się), samodzielnie przejść po różnych fakturach, naśladować proste ruchy, utrzymać równowagę.
Rewalidacja osób z głębokim upośledzeniem – zajęcia indywidualne – scenariusz. Zaburzenia percepcji somatycznej – obszar skóry. Temat:,, Dotknij mnie tak jak lubię. " Cel główny: Stymulacja czuciowa obszaru pleców, nóg, stóp, palców, dłoni i głowy. Cele operacyjne: o Dziecko reaguje na zmianę natężenia bodźca (mocno/delikatnie) o Dziecko na zmianę rodzaju bodźca (szorstkie/miękkie). Metody: o Słowna - w oparciu o wiersz pt.,, Idzie, idzie... " z ksiązki pt,, Wierszyki na dziecięce masażyki. " o Metoda wzajemnych relacji na bazie doznań czuciowych; o Relaksacji – z wykorzystaniem elementów masażu klasycznego. Środki dydaktyczne: Płatki waty lub miękki, delikatny ręcznik, może być również kawałek tkaniny polarowej; Ostra ściereczka(czysta myjka do garnków lub drobny papier ścierny do drewna lub szorstkie rękawiczki kąpielowe); Oliwka do masażu, płyta z muzyką relaksacyjną. Przebieg zajęć: Część wstępna: (dziecko leży na plecach) 1) Powitanie: – Witaj Jasiu, witaj Jasiu; Jak się masz, jak się masz?