Leczenie kandydozy jamy ustnej W leczeniu kandydozy jamy ustnej stosuje się preparaty przeciwgrzybicze działające miejscowo w formie roztworów do pędzlowania jamy ustnej. Są to preparatu zawierające: mikonazol klotrimazol ketokonazol W przypadku wystąpienia postaci narządowych stosuje się terapię lekami doustnymi, takimi jak: flukonazol itrakonazol amfoterecyna B Korzystny efekt terapeutyczny może odnieść wzbogacenie leczenia o preparaty zawierające witaminę B oraz o probiotyki. Profilaktyka kandydozy jamy ustnej W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia kandydozy jamy ustnej zaleca się; przestrzeganie zasad higieny jamy ustnej, unikanie pokarmów bogatych w cukry proste, zbilansowaną dietę, zapewniającą odpowiednią do zapotrzebowania podaż witamin i mikroelementów, wyrównywanie niedoborów żelaza i kwasu foliowego, stosowanie preparatów probiotycznych w czasie terapii antybiotykowej, właściwe leczenie chorób ogólnoustrojowych predysponujących do wystąpienia kandydozy- np. cukrzycy. Zakażenie grzybem z rzędu Candida może przebiegać zarówno jako zlokalizowana inwazja w jamie ustnej, jak i obejmować inne narządy i układy.
Jest to możliwe wskutek przerwania ciągłości śluzówki oraz w działania enzymów trawiących warstwy błony komórkowej. Sprzyja temu także osłabienie mechanizmów oczyszczających tj. odruchu kaszlowego czy produkcji śliny. Gdy grzyb wnika do głębszych tkanek, dochodzi do rozwoju infekcji grzybiczej. Grzybica jamy ustnej – objawy – jak rozpoznać kandydozę? Zmiany grzybicze występujące w obrębie jamy ustnej oraz ust są zwykle bolesne. Cechuje je również charakterystyczny wygląd, co ułatwia postawienie rozpoznania. Metodę leczenia winno się dobierać po przeprowadzeniu badania mykologicznego. Ogólne cechy kandydozy jamy ustnej to: biały nalot na języku i podniebieniu, który niekiedy obejmuje też gardło i przełyk ( grzybica gardła), owrzodzenia jamy ustnej, uczucie pieczenia w miejscy występowania zmian chorobowych, ból dziąseł, ból języka, uczucie suchości w jamie ustnej, zaburzenia odczuwania smaków potraw (co obniża apetyt), wrażenie nieprzyjemnego zapachu z ust. Symptomy infekcji drożdżakami chorobotwórczymi przyjmują też bardziej specyficzne formy zależnie od rodzaju kandydozy.
Objawy kandydozy jamy ustnej często można zaobserwować u niemowląt i dzieci (w związku z niepełnym rozwojem odporności), ludzi starszych, cierpiących na inne jednostki chorobowe. Odpowiednio szybko zidentyfikowany problem i włączenie leczenia pozwala na sprawne wyeliminowanie grzybicy. Jednak zaniedbanie dolegliwości, niewłaściwe leczenie lub ciężkie towarzyszące choroby mogą doprowadzić do dalszego rozsiewu kolonii i rozwoju grzybicy przewodu pokarmowego. Leczenie w tych przypadkach może być znacznie dłuższe i bardziej uciążliwe dla pacjenta. Czy grzybica jamy ustnej to objaw groźnej choroby? Jak wspomniano, bezpośrednia przyczyna drożdżycy jamy ustnej to rozwój grzybów z rodziny Candida, zwykle Candida albicans. Są to drożdżaki bytujące w ciele zdrowych ludzi, niewyrządzające im żadnych szkód. Problem zaczyna się, gdy Candida zaczyna namnażać się intensywnie w wyniku zbyt słabych mechanizmów obronnych organizmu pacjenta. Przyczyną zwiększonej podatności na zakażenia grzybicze najczęściej jest cukrzyca.
Drożdżyca, czyli kandydoza jamy ustnej to efekt zakażenia grzybami Candida albicans. Na błonie śluzowej jamy ustnej obecny są charakterystyczny biały naloty, któremu towarzyszy ból, utrudnienie przełykania i utrata poczucia smaku. Do rozwoju grzybicy jamy ustnej przyczynia się osłabienie odporności wskutek przyjmowania leków i chorób, cukrzyca. Leczenie polega na stosowaniu miejscowych środków przeciwgrzybiczych. Co to jest drożdżyca jamy ustnej i co jest jej przyczyną? Drożdżyca jamy ustnej to choroba wywołana najczęściej grzybami (drożdżakami) z rodzaju Candida albicans. Czynnik sprawczy choroby znajduje się w jamie ustnej nawet 60 proc. osób w populacji, jednak objawy chorobowe dotyczą niewielkiego procenta osób. W prawidłowych warunkach liczba kolonii grzyba Candida jest niewielka i układ odpornościowy organizmu w pełni kontroluje namnażanie i rozwój drożdżaków, są zupełnie nieszkodliwe. W przypadku, gdy dochodzi do zaburzenia mechanizmów immunologicznych (osłabienie odporności, przyjmowanie niektórych leków) grzyby "uwalniają się" spod kontroli układu odpornościowego i namnażają się intensywnie, zajmując błonę śluzową jamy ustnej i języka.
Warto zatem odpowiednio dobrać szczoteczkę do zębów, w tym także szczoteczkę międzyzębową z powłoka antybakteryjną oraz nić dentystyczną. Nie można pomijać też płukania ust właściwymi preparatami po każdym myciu zębów. Prezentowane powyżej treści mają za zadanie szerzenie ogólnej wiedzy na temat zdrowia jamy ustnej i nie zastępują profesjonalnej opinii lub diagnozy lekarskiej. Zawsze w przypadku problemów zdrowotnych skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Używamy plików cookie, aby zapewnić jak najlepszą obsługę naszej strony internetowej. Aby to osiągnąć, zapamiętujemy i przechowujemy informacje o tym, jak z niej korzystasz. Odbywa się to za pomocą prostych plików tekstowych zwanych cookies, które znajdują się na twoim komputerze. Te pliki cookie są całkowicie bezpieczne i nigdy nie zawierają żadnych poufnych informacji. Zamykając tę wiadomość lub przechodząc do innej strony na tej witrynie, wyrażasz zgodę na zapisywanie naszych plików cookie na tym urządzeniu zgodnie z naszą polityką plików cookie.
Kandydoza jamy ustnej występuje jako jedna z manifestacji zainfekowania przez tego grzyba całego organizmu- mówi się wówczas o kandydozie wtórnej jamy ustnej, lub jako zakażenie lokalne, ograniczone- kandydoza pierwotna jamy ustnej. Ognisko kandydozy w jamie ustnej najczęściej przybiera postać bolesnej, żywoczerwonej, ostro odgraniczonej od otaczającej błony śluzowej zmiany. Ta forma lokalizuje się głównie na języku. Występuje ona po przebytej antybiotykoterapii lub w przebiegu zakażenia HIV (tu może być bezbolesna i lokalizować się również na podniebieniu). Drugą formą są tak zwane "pleśniawki", zmiany pokryte białą lub żółtawą warstwą tkanki przypominającą zsiadłe mleko. Są one również dobrze odgraniczone od zdrowej błony śluzowej, a po usunięciu białawej "błony" odsłaniają czerwone ognisko podobne do pierwszej wymienionej formy zakażenia. Pacjenci dotknięci tą manifestacją kandydozy zgłaszają pieczenie w jamie ustnej, zaburzenia odczuwania smaku i spadek apetytu. Najrzadszą postacią jest tak zwana "leukoplakia grzybicza", występująca głównie u palaczy i przybierająca postać białawej płytki.
Jak zapobiegać zakażeniom Candida albicans? Istnieje kilka sposobów zmniejszających ryzyko wystąpienia grzybicy jamy ustnej, przyspieszających leczenie i zapobiegające nawrotom. Należy do nich: prawidłowa terapia chorób towarzyszących, takich jak cukrzyca; płukanie ust 3 proc. roztworem wody utlenionej; regularna wymiana szczoteczki do zębów; stosowanie miękkiej szczoteczki do zębów, aby zapobiec uszkadzaniu zmian chorobowych i krwawieniu; przyjmowanie probiotyków, niesłodzonych jogurtów zawierających bakterie z rodziny L actobacillus; dieta z ograniczoną zawartością cukrów. Opublikowano: 26. 09. 2016; aktualizacja: 26. 2016 Może zainteresuje zainteresuje cię
Nieleczona lub źle kontrolowana sprzyja rozwojowi infekcji grzybiczych. Jedną z przyczyn jest zwiększone stężenie glukozy np. w ślinie, co sprzyja rozwojowi drożdżaków. HIV/AIDS – wirus HIV atakuje i niszczy układ odpornościowy (limfocyty), przez co organizm staje się szczególnie wrażliwy na wszelkie infekcje, niegroźne dla człowieka zdrowego. Infekcje te określa się jako oportunistyczne. Grzybica jamy ustnej może być jednym z sygnałów rozwijającego się AIDS. Nowotwory – w przypadku nowotworów układ immunologiczny może być osłabiony nie tylko wskutek samej choroby, ale także w wyniku trwającego leczenia – chemio, czy radioterapii. Grzybica pochwy i dróg rodnych – w tym przypadku kobieta rodząca może przekazać infekcję noworodkowi, którego mechanizmy obronne są bardzo słabe po urodzeniu. Za infekcje pochwy oraz jamy ustnej odpowiadają te same drożdżaki. Kto najczęściej choruje na kandydozę jamy ustnej? Oprócz przedstawionych chorób istnieją inne czynniki ryzyka drożdżycy jamy ustnej: wiek – niemowlęta, ludzie starsi częściej chorują na grzybicę jamy ustnej; niedobory odpornościowe wrodzone i nabyte; przyjmowanie leków – długotrwała antybiotykoterapia (szczególnie bez stosowania probiotyków), kortykosterydy wziewne lub doustne; radio- i chemioterapia; terapia immunosupresyjna (np. po przeszczepach narządów); palenie tytoniu; choroby wywołujące suchość w ustach.
Rodzaje kandydoz Wyróżnia się kilka rodzajów kandydoz. Kandydoza błony śluzowej, jamy ustnej, narządów płciowych, przełyku i pozostałych odcinków przewodu pokarmowego. Kandydoza skóry Kandydozy głębokie (obecność candida we krwi, narządach wewnętrznych) płuc, tarczycy, serca, wątroby, śledziony, gałki ocznej, nerek, moczowodów i pęcherza moczowego. Wystąpienie kandydoz narządowych, zlokalizowanych poza jamą ustną może wskazywać na poważne zaburzenia odporności organizmu i wymaga dokładnej diagnostyki! Kandydoza jamy ustnej – przyczyny Dotyka najczęściej osoby starsze oraz dzieci w wieku niemowlęcym. Na większe ryzyko infekcyjne narażone są osoby w podeszłym wieku z powodu obniżającej się odporności i większej predyspozycji na infekcje, w tym grzybicze. Czynnikiem sprzyjającym jest też współistnienie innych chorób ogólnoustrojowych. Czynniki wpływające na rozwój kandydozy jamy ustnej: ograniczona produkcja śliny, zmiany w nabłonku błony śluzowej, wysokowęglowodanowa dieta, zaburzenia hormonalne, cukrzyca, niedobór żelaza i kwasu foliowego, leki immunosupresyjne, antybiotykoterapia.
Jak rozpoznać i jak leczyć drożdżycę jamy ustnej? W większości przypadków dla stwierdzenia drożdżycy jamy ustnej wystarczająca jest obserwacja zmian. Czasem lekarz decyduje się na obejrzenie zmian pod mikroskopem dla potwierdzenia. W następnej kolejności wykonywane są badania laboratoryjne krwi w celu wykluczenia innych najczęstszych chorób będących podłożem drożdżycy. Dalszy rozwój drożdżaków z zajęciem przełyku jest bardziej poważną dolegliwością. W takich przypadkach lekarz zwykle zleca badanie mikrobiologiczne – posiew z gardła, w celu dokładnego określenia czynnika sprawczego. Rzadziej wykonywane jest badanie endoskopowe. Leczenie drożdżycy jamy ustnej zależy od wieku i ogólnego stanu zdrowia, a celem jest zatrzymanie wzrostu i rozprzestrzeniania się zakażenia. Wykorzystuje się lekarstwa takie jak maści, żele, płyny przeciwgrzybicze, w cięższych przypadkach brana pod uwagę jest doustna terapia tabletkami. Przykładowe leki przeciwgrzybicze to: nystatyna, flukonazol, itrakonazol, klotrimazol, amfoterycyna B. W przypadku choroby noworodka, oprócz leczenia dziecka również i matka powinna stosować maści przeciwgrzybicze w okolicy sutków, aby zapobiec zwrotnym zakażeniom.